کد مطلب:189455 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:259
تجارت و کار
یارانش را به كار و كسب تشویق می كرد، از شغل آنها می پرسید. اگر بیكار بودند، سفارش أكید می كرد كه به كاری مشغول شوند [1] و می فرمود:«من كسی را كه كار و كاسبی را رها كرده و به پشت بخوابد و بگوید؛ خدایا روزیم ده، [2] دشمن دارم» به یكی از یارانش كه بیكار بود فرمود:«مغازه ای بگیر، جلویش را جاروب كن و آب بپاش، بساطی در آن بگستر، چون چنین كنی وظیفه ات را انجام داده ای!» [3] به یارانش سفارش می كرد كه اگر آب یا زمینی را می فروشند حتماً با پول آن آب و زمین بخرند. [4] آن گرامی تنها سفارش به كار نمی كرد، بلكه خود نیز به باغ و مزرعه خویش می رفت و حتی در هوای گرم تابستان، عرق ریزان كار می كرد. آن حضرت می فرمود:«دنیا چه یاور خوبی برای طلب آخرت است» و غلامان خویش را به كاری وا می داشت بر آنها سخت نمی گرفت و آنها را در انجام كار آزاد می گذاشت، اگر كارشان سنگین و مشكل بود خود نیز به آنها كمك می كرد و می فرمود:«هرگاه غلامان خود را به كار می گیرید، و كار بر آنان سخت است خودتان نیز با آنان كار كنید». [5] .
[1] وسايل، 16 / 457.
[2] همان، 12 / 17.
[3] همان، 12 / 34.
[4] همان، 12 / 45.
[5] الأرشاد، 2 / 161؛ شرح الأخبار، 3 / 282 ـ 283؛ مناقب، 4 / 201؛ وسايل، 12 / 10؛ كشف الغمة، 2 / 330؛ الفصول المهمة، ص 212؛ بحار، 46 / 350 ـ 351، 287 و نگاه كنيد به كافي 5 / 73 / 10؛ تهذيب، 6 / 325، ح 894.